Hier volgt een verslag van de wandeling gestart in 2018 over het Pieterpad. Dit Pieterpad verslag is geschreven door Astrid.
Pieterpad 498km, 2 landen – 6 provincies
Het Pieterpad, van Pieterburg aan de Waddenzee tot aan de St. Pietersberg in Maastricht, bijna 500km lang en het beroemdste LAW (Lange Afstand Wandeling) van Nederland. De route is in 1983 bedacht en uitgezet door de vriendinnen Toos Goorhuis-Tjalsma en Bertje Jens.
1. Pieterburen – Winsum (Groningen) 12km
28 augustus 2018; met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Al heel lang stond deze wandelroute op mijn bucketlist. Nu had ik in het voorjaar een 2-daagse wandeling met rugzak en tent gelopen, ter voorbereiding op een wandelvakantie met mijn zoon, die dat wandelen vervolgens toch niet zo zag zitten. Dus bedacht ik mij dat ik alleen wilde gaan wandelen, maar dan wel eerst in Nederland en zo kwam het Pieterpad in mijn vizier. Met Silver (mijn Labrador), die inmiddels bijna 3 jaar is en mijn 3-persoonstent (voor mijn zoon, mezelf en de hond –alleen nu dus zonder zoon-), heb ik het Pieterpad boekje gekocht, mijn auto in Pieterburen geparkeerd en mijn rugzak omgegespt. Die woog direct wel erg zwaar (bij het weggaan van huis nog gewogen, die bleek ruim 18kg zwaar), maar hup, niet zeuren en gaan. Mijn wandelstokken gaven mij de nodige balans en met mijn hond vastgegespt aan mijn riem gingen we op pad.
De wandeling was erg vlak en uitgestrekt, lange rechte stukken en vrij veel asfalt. Maar wetende dat de route richting het Zuiden steeds mooier wordt, ook erg genoten van dit ‘nieuwe’ land. Nooit geweten dat het land boven Groningen door zand/dijk verlegging is ontstaan. Dit kwam ik te weten door het Pieterpad boekje, die best veel side-information geeft. Aan het eind van de dag in Winsum aangekomen. Daar met spoed een winkeltje gezocht voor inlegzolen, want helaas heb ik een paar blaren. Mogelijk ontstaan door de extra druk van de rugzak en daardoor de iets andere wandelhouding.
Op de camping kwam ik een medewandelaarster tegen. Laurence had eerder in Amerika gelopen en gaf me tips over mijn kampeeruitrusting. Ik had al een lichtgewicht tent van 3kg, maar zij had een tentje van nog geen kilo, die je met behulp van wandelstokken opzet en een luchtbed, die makkelijk opblaasbaar is en een stuk comfortabeler ligt als mijn self-inflatable luchtbed. Vervolgens wenste ze me om half 8 weltrusten, want een echte wandelaar slaapt vroeg en plukt de dag. Zo blijf je warm en heb je de meeste profijt. Die tip heb ik dan ook maar direct ter harte genomen 🙂
2. Winsum – Groningen 19km (totaal 31km)
29 augustus 2018, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Mijn self-inflatable luchtbed zorgde ervoor dat ik veelvuldig wakker werd, omdat die toch wel erg dun en dus hard was. Uiteindelijk toch wel goed uitgeslapen ritste ik om 7 uur mijn tent open. Tot mijn verbazing stond mijn buurvrouw (medewandelaarster Laurence) al zo ongeveer klaar om te gaan. Al met al had ik toch zo’n anderhalf uur nodig om wandel-klaar te staan. Vooral de tent opruimen en mijn rugzak weer goed in te pakken bleek wat meer tijd te kosten als gedacht. Richting Groningen begon het landschap al weer wat meer divers te raken.
Onderweg moest ik toch nog wat pleisters extra plakken, dus dat gaf wat enig ongemak, maar het was nog wel goed te doen. Ik merkte wel dat mijn rugzak in de loop van de dag steeds zwaarder aanvoelde. Fris opgestart liep ik een kleine 2 uur, voordat ik een pauze nodig had, daarna 1,5 uur, vervolgens 1 uur en daarna moest hij toch wel elk half uur even af. Dat maakte dat ik mijn bagage in gedachten overzag, wat ik een volgende keer thuis kon laten. Eigenlijk was dat niet zoveel.
Ik had één extra setje kleding voor mezelf mee, mijn toiletartikelen al minimaal en in minimale verpakkingen en ook qua eten had ik weinig bij mij. Voor Silver had ik wel voer en extra water mee, plus een slaapmatje en een deken. Ik kwam tot de conclusie dat de meeste winst viel te behalen op mijn tent en luchtbed.
Eenmaal in Groningen bleek er een festival te zijn. Heel gezellig, maar niet geschikt voor rugzak en hond, dus de route enigszins aangepast en in hartje Groningen wat gegeten en gedronken. Daarna nog wat boodschappen gehaald en op weg naar de stadscamping van Groningen. Die bleek toch nog wel een stukje verder te liggen, waardoor zowel ik als Silver uiteindelijk wel echt uitgeput op de camping neerstreken. Daar snel het eten geregeld en gegeten, want het begon te regenen, dus toen maar snel weer naar bed.
3. Groningen – Zuid Laren (Drenthe) 21km (totaal 52km)
30 augustus 2018, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Gelukkig was het weer droog en kon de tent droog mee (hoe dat moet als die kletsnat is, dat weet ik nog niet). Eenmaal op weg begon het te regenen, dus al vrij snel een koffie gescoord en aan de praat geraakt met andere Pieterpad wandelaars. Uiteindelijk de hele dag met elkaar opgetrokken en dat was best prettig, aangezien mijn voeten niet echt meer fijn aanvoelden. Zo kreeg ik voldoende afleiding. De etappe zelf was prachtig door veel natuurgebied en weinig verharde paden.
Het dorpje Zuid Laren is pittoresk, maar toch liep ik maar snel door, want mijn camping lag nog iets verderop de route en eigenlijk wilde ik heel graag neerploffen bij mijn tent. Eenmaal bij de camping (Fledders) aangekomen, bleek de campingwinkel dusdanig weinig assortiment te hebben, dat ik genoodzaakt was weer terug naar Zuid-Laren te lopen en daar boodschappen te doen.
Dus zo’n 4km extra kilometers weer gemaakt, ditmaal wel lekker zonder rugzak. Bij het douchen dacht ik heel slim mijn pleisters eraf te trekken, alleen trok ik heel stom mijn velletjes mee. Hoe stom was dat !! Ik had geen speciaal blaren verbindspullen meegenomen, dus uiteindelijk besloten om dag 4 niet meer te lopen. Bij toeval kwam ik erachter dat mijn neef in Zuid Laren woont, die mij heeft opgehaald (heerlijk, ik hoefde niet meer te lopen) en na een gezellige avond, de volgende dag naar Pieterburen heeft gebracht.
4. Zuid Laren – Rolde 18km (totaal 69km)
16 mei 2019, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Ik was van plan om in oktober 2018 nog een paar dagen te lopen, maar door een operatie kwam het er helaas niet meer van. Wel inmiddels in het bezit van een prachtig ultra lichtgewicht tentje van nog geen kilo, die je opzet met wandelstokken en een ultra lichtgewicht isolerend luchtbed, had ik mijn bepakking weten te reduceren tot 15kg (waarvan ruim 2,5 kilo aan hond bagage). Dat scheelde een stuk en werd steeds lichter, naarmate Silver meer had gegeten.
Inmiddels had ik al 2 wandel weekends achter de rug, maar dat zijn etappes verderop, die ik zonder rugzak liep. Ook had ik nieuwe wandelschoenen gekocht en reeds verschillende wandelsokken uitgeprobeerd. Wandelschoenen van Asics, lekker licht en je hoeft ze niet in te lopen. Aan wandelsokken mocht ik van mijn lieve collega Elles diverse soorten uitproberen die zij had. Ik heb Smartwool, Liners en Bridgedale uitgeprobeerd, naast de Asics wandelsokken die ik al had. Vooral Smartwool vind ik heerlijk lopen, omdat die lekker dik zijn en wol koelt, waardoor minder zweet en minder blaren. Alleen bleken die toch iets te dik voor mijn schoenen.
De liners zijn heel dunne sokken, die je onder andere sokken draagt om blaren te voorkomen (1 paar om te schuiven en 1 paar vast aan je voet). Hetzelfde geldt voor Bridgedale, die dubbellaags zijn. Voor blaren op de voet helpt dat wel, maar blaren tussen je tenen (ik wiebel kennelijk graag met mijn tenen) helpt dat niet. Maar Elles bleek ook in het bezit van wandelwol en van haar kon ik een halve zak overnemen (www.wandelwol.nl). Een gouden tip is gebleken, want het scheelt mij veel blaren. Het is gewassen schapenwol met lanoline, wat je makkelijk uitrekt en tussen je tenen wikkelt. Rondom mijn voet heb ik het vastgezet met Leukoplast voor gevoelige huid. Eindelijk geen blaren, wat een zaligheid !!!! Dus uiteindelijk met Asics schoenen en Asics sokken en veel wandelwol kon ik op pad.
Gestart bij mijn neef in Zuid-Laren, die mij dropte bij camping Fledder, waar ik de vorige keer geëindigd was. De route zelf liep langs hunnebedden en door de Schipborgsche Diep het het Balloërveld en was prachtig afwisselend. Daarna was het tijd om mijn nieuwe tent uit te proberen. Mijn wandelstokken als tentstokken, dat ging prima en op mijn nieuwe luchtbed was het slapen als Doornroosje.
5. Rolde – Schoonloo 18km (totaal 87km)
17 mei 2019, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Ik sliep op camping Landgoed Tolhek. Wat een fantastisch natuurlijke camping was dat en zo netjes en verzorgd. Ik werd wakker van een heus vogelorkest. Dat is goed wakker worden. Ook de route was mooi door veel bos en natuur. Ik liep op (schapen)wolkjes nu ik geen blaren had en ondanks wat regen (jasje aan, jasje uit en geïmproviseerde regenbroek van 2 afvalzakjes) weer een prachtige wandeltocht. Halverwege een Engelse dame ontmoet en samen hebben we de rest van de route gelopen. Altijd leuk om verhalen en ervaringen te delen.
In Schoonloo eindelijk de eerste en enige koffiestop. Daar dus optimaal van genoten. Daarna nog een klein stukje doorgelopen omdat mijn camping natuurkampeerterrein De Dennen was, die iets verderop gelegen was. Ik was van plan ’s-Avonds een kampvuurtje te maken, maar inmiddels zit het vroege ritme erin, dus voordat het überhaupt donker of koud werd lag ik alweer in diepe slaap.
6. Schoonloo – Sleen 24km (totaal 111km)
18 mei 2019, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
En dan schijnt het zonnetje en belooft het een prachtige dag te worden. Meteen de korte broek aan en gaan. Silver had binnen een uur al een keer of 4 gezwommen in elk watertje wat ze tegen kwam. Gelukkig was het grootste gedeelte van de tocht door het bos, dus genoeg schaduw, want het was een erg warme dag. Silver wist inmiddels dat een bankje meestal ook een stop betekende en zelfs als ik eigenlijk niet van plan was te stoppen had madame bedacht dat we toch echt eerst gingen pauzeren en weigerde verder te lopen. Dit gold vooral voor de laatste kilometers en dit was ook een erg lange etappe. Maar juist daardoor wilde ik ook niet steeds stoppen, want anders schoot het echt niet op.
De laatste kilometers waren asfalt, maar eenmaal in Sleen was daar restaurant ‘de Deel’. Als een Fata Morgana kwam die op ons pad en daar heb ik mezelf verwend met heerlijke soep, minibroodjes en een drankje. Ook kwam ik daar de Engelse dame van een dag eerder weer tegen, dus dat werd weer gezellig bijpraten. Daarna had ik de luxe dat mijn neef mij wederom wilde ophalen en bij mijn auto in Zuid-Laren heeft gebracht.
7. Sleen – Coevorden 21km (totaal 132km)
20 juni 2019, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Het werd weer mooi weer, dus tijd om weer te gaan lopen. Nogmaals mijn rugzak aan een inspectie onderworpen. Ondermeer een picknickkleed, die als isolatiedekentje voor Silver mee is in vieren geknipt en nu maar een kwart daarvan meegenomen. Ook wat minder fourage mee, slechts 1 shirtje en 1 paar sokken, geen regenkleding en omdat ik nu maar 2 dagen ging lopen, ook minder eten voor Silver. Al met al scheelde dat best veel, waardoor mijn rugzak nu uitkwam op een gewicht van 12,8 kg.
Nadat ik alles had gepakt ben ik gaan rijden en heb de auto in Sleen neergezet en en snel aan de wandel, want het was inmiddels 11.30 uur. Ik was gewaarschuwd dat het een wat saaie etappe over veel asfalt zou zijn. Het scheelde dat ik was voorbereid, want nu genoot ik vooral van de omgeving en Silver sprong in elke sloot die ze tegenkwam. Ik liep een heel stuk langs de vaart, waar ik via draagbruggen wisselend aan de oevers liep. Vervolgens via een bijzonder paadje waar het gras tot aan mijn ellebogen kwam onder de snelweg door. Onder de snelweg lagen ook allemaal boomstammen en takken.
Op het bord ter plaatse las dat ze dat speciaal hadden neergelegd om het ook voor de dieren veilig te maken om naar de andere kant te gaan. Daarna via een paar kleine dorpjes kwam ik aan bij de Huttenheugte (van Center Parcs). Daar achter ligt een camping en ik zou daar gaan kamperen. Maar dat bleek toch nog zo’n 6km vanaf het eindpunt te liggen. Dat zou betekenen dat ik de volgende dag nog 25km moest lopen en het zou dan erg warm worden. Aangezien het wat spetterde rond 16.30 uur toen ik daar liep en ook geen boodschappen nog had kunnen doen, was mijn beslissing al snel gemaakt om door te lopen naar Coevorden op goed geluk dat ik ergens mijn tent kon neerzetten.
Rond 18.00 uur kwam ik in Coevorden aan. Bij het stadscafé Vancouver raakte ik met een paar mannen aan de praat, die me een rosé aanboden. Dat sloeg ik natuurlijk niet af. Tegen 19.00 uur weer verder en eerst maar langs een supermarkt. Na wat groenten en kwark gehaald te hebben ben ik gaan picknicken bij een bankje verderop, onder de ‘processierups’ eiken.Elke boom was voorzien van een lint dat ik moest oppassen voor de Eikenprocessierups. Mijn gaspitje aan en mijn boontjes op het vuur en lekker even in de rust met een wijntje. Om 20 uur alles weer gereed en op zoek naar een boerderij. Alleen bleek de route door een prachtig natuurgebied te gaan, dus pas om 21.30 uur kwam ik een woonhuis tegen. Gelukkig mocht ik daar op het erf mijn tentje opzetten en kon ik om 22 uur gaan slapen.
8. Coevorden – Hardenberg (Overijssel) 19km (totaal 151km)
21 juni 2019, met hond en rugzak, Pieterpad verslag
Ondanks de lange dag was ik al om 6 uur wakker. Uiteindelijk om 6.45 uur maar opgestaan en alles ingepakt en snel ontbeten. Mijn voeten weer rondom voorzien van wandelwol. Waar het niet zat, daar had ik toch weer een blaar opgelopen. Blijft een lastig verhaal voor mij. Om 7.30 uur liep ik alweer. Omdat ik de dag ervoor uiteindelijk ruim 25km had gelopen scheelde dat wel enorm voor vandaag. Ik hoefde er nog maar 14 te doen. Rond 9 uur kwam ik al aan in Gramsbergen.
Ik had al bedacht dat er dan natuurlijk nog geen koffietentjes open zouden zijn, maar gelukkig kwam ik langs een tennispark, waar competitie werd gespeeld. Daar heerlijk een cappuccino en een thee gedronken. Silver werd helemaal gek, want die wilde achter elke tennisbal aan. Dus toen mijn drinken op was maar weer snel op pad. Gramsbergen bleek een ontzettend leuk stadje te zijn, waar een standbeeld staat voor Pieterpad wandelaars. Bij Ane kwam ik Brenda, een mede Pieterpadwandelaarster tegen, die net als ik met rugzak en tent liep. We zijn samen tot Hardenberg gelopen en onderweg konden we mooi onze ervaringen uitwisselen.
Onderweg nog een hele processie tegengekomen van ‘Eikenprocessie rupsen’. En lange sliert van een paar meter van rupsen die wel aan elkaar gekleefd leken te zijn. Ze liepen van de ene Eik naar de andere Eik. Al pratend waren we vervolgens al snel bij Hardenberg aangekomen en om 11.45 uur zaten we in het centrum aan een lekker bakkie. Daar afscheid genomen, want Brenda liep nog een stuk door aangezien zij in Ane was gestart. Ik ging naar het station om met de trein en bus terug naar mijn auto te gaan. Eenmaal in de trein bleek ik ook nog een kaartje te moeten hebben voor Silver ! Gelukkig was de conducteur coulant. Nooit geweten en vreemd dat je hond wel gratis in de bus mag, maar niet in de trein.
9. Hardenberg – Ommen 21km (totaal 172km)
31 maart 2019, met mijn drie zussen en in hotel, Pieterpad verslag
Een weekendje met mijn drie zussen op pad, hoe gezellig is dat! De hond dit keer niet mee en we sliepen in een hotel in Ommen. Het was verstandig van ons om te kijken hoe de busverbinding was, want die bleek die dag niet te gaan. Onderweg richting Ommen besloten om eerst naar het startpunt te gaan en terug te kijken of we met de bus konden. Vanuit Ommen leek ons dat makkelijker als vanuit Hellendoorn. Dus auto neergezet in Hellendoorn en naar Ommen gelopen. Terug bleek het nog lastig, dus uiteindelijk een Pieterpad taxi genomen.
De volgende dag de etappe van Ommen naar Hardenberg genomen. Een mooie groene route en onderweg langs het dorpje Rheeze. Onderweg kwamen de in ‘De Sahara’ terecht. In het bos ligt een restje stuifzand wat zo wordt genoemd. Eenmaal in Hardenberg zaten we uit de zon in het zonnetje aan een heerlijke bak soep met rosé, wat een genot. En vanuit Hardenberg was het prima met het openbaar vervoer te doen naar Ommen.
10.Ommen – Hellendoorn 21km (totaal 193km)
30 maart 2019, met mijn drie zussen en in hotel, Pieterpad verslag
Deze etappe van Zuid naar Noord gelopen. Een prachtige wandeling door bos en heide over de Sallandse Heuvelrug. We hadden schitterend weer en prachtig uitzicht vanaf de ‘Archemerberg’. Dat is een stuwwal van 75 meter hoog, die in de ijstijd is ontstaan. En best lekker om eens te wandelen met alleen een klein dagrugzakje, dat loopt wel heel makkelijk en licht.
11. Hellendoorn – Holten 16km (totaal 208km)
Goede Vrijdag 19 april 2019, met mijn zus Marlène, hond Silver op een camping in Nijverdal, Pieterpad verslag
Reeds op donderdagavond naar de camping waar mijn zus en zwager stonden. Afgesproken met mijn zus om de volgende dag van Holten naar Hellendoorn te lopen (dus van Zuid naar Noord), want mijn zwager moest daar werken. In de ochtend werden we met de auto afgezet in Holten. Het weer was wederom prachtig en ook de route was prachtig. We kwamen alleen onderweg echt helemaal niets tegen waar je iets kon kopen. Ik had tekort water bij me en er was helemaal geen zwemwater in de buurt. Silver begon redelijk oververhit te raken.
Halverwege waren we redelijk in de buurt van onze camping, dus zijn we van het pad afgegaan naar de camping toe. Daar Silver gekoeld met een waterspuit en een flinke rustpauze ingelast, zodat we goed konden drinken en wat eten en in de schaduw wat rust pakken. Daarna gingen we weer terug naar het pad en op weg naar Hellendoorn. Een hele mooie route, maar het was wel handig geweest als ik van tevoren had geweten dat je echt alleen maar door de natuur loopt. In Hellendoorn Silver maar eens eerst lekker laten zwemmen en snel wat boodschappen gedaan bij de supermarkt. Daarna met de bus terug naar de camping en lekker relaxen.
12. Holten – Laren 15km (totaal 223km)
20 april 2019, met mijn zus Marlène op een camping in Nijverdal, Pieterpad verslag
Ook deze route van Zuid naar Noord gelopen. De auto in Holten neergezet en daarna werden we met de camper in Laren afgezet. Deze route liep over meer verharde paden en minder natuur, maar was echt een super leuke route. Onderweg kaboutertje, Pieterpad poppetjes en leuke bordjes tegengekomen. Leuke stops en wederom heerlijk weer. Silver was ook helemaal happy want ze kon regelmatig zwemmen. Ik had gelukkig geen blaren, omdat ik ook nu met alleen maar een heel licht dagrugzakje liep.
13. Laren – Vorden 14km (totaal 236km)
14. Vorden – Zelhem 17km (totaal 253km)
15. Zelhem – Braamt 18km (totaal 271km)
16. Braamt – Millingen a.d. Rijn 24km (totaal 295km)
17. Millingen a.d. Rijn – Groesbeek 20km (totaal 315km)
18. Groesbeek – Gennep (Noord-Brabant) 14km (totaal 329km)
19. Gennep – Vierlingsbeek 19km (totaal 348km)
20. Vierlingsbeek – Swolgen (Limburg) 22km (totaal 370km)
21. Swolgen – Venlo 21km (totaal 391km)
22. Venlo – Swalmen 23km (totaal 414km)
23. Swalmen – Montfort 21km (totaal 435km)
24. Montfort – Sittard 24km (totaal 459km)
25. Sittard – Strabeek (Valkenburg) 22km (481km)
26. Strabeek – Maastricht (Sint-Pietersberg) 17km (totaal 498km)
Plaats zelf een reactie